ΕΠΙΦΑΝΙΑ 2019 :
Η Εκκλησία της Ουκρανίας επανασυνδέεται με τις βυζαντινές ρίζες της.
« Επέφανεν η πάντων ζωή , και τον διά του θανάτου θανατώσας ως αθάνατος, ζωής αθανάτου του θανάτου ηξίωσεν» γράφει στο λόγο του «εις τα Άγια Θεοφάνια» με το έξοχο ρητορικό του χάρισμα ο Κων/πόλεως Άγιος Πρόκλος ( (434-446) διάδοχος του ιερού Ιωάννη Χρυσοστόμου. Αυτός έμπρακτα συνέχισε την διεύρυνση της δικαιοδοσίας του κλίματος του στην Ανατολή και στο Ιλλυρικό και εξέτασε τότε το κανονικό κύρος εκκλησιαστικών υποθέσεων πέραν της Μικράς Ασίας στη περιοχή της Μεσοποταμίας, που σήμερα ανήκει στο Ιράκ. Τη διακονία του Οικουμενικού Θρόνου διαχρονικά την επιβεβαιώνει η Ιστορία της Εκκλησίας με γραπτές και με εικαστικές ακόμη μαρτυρίες όπως η μικρογραφία που ιστορεί γεγονός του 1328 όταν ο Κιέβου Θεόγνωστος (1328-1363) επισκέφθηκε τον Ηπειρώτη και Αγιορείτη πατριάρχη Κων/πόλεως Ησαΐα (1323-1332) για να λάβει την ευλογίαν του προ 790 χρόνων! Τότε οι «εν τοις βαρβαρικοίς» χριστιανοί είχαν «Φόβον Θεού» και δεν είχαν εμπλακεί στην κατακτητική μανία του φυλετικού εθνικού κράτους τους που ταλαιπωρεί την ἐν Ρωσία Εκκλησία επί αιώνες ακολουθούσα τα μύθευματα του μοναχού Φιλόθεο περί της Τρίτης Ρώμης. Αυτά υπηρετήθηκαν από την λεγόμενη «Αυτοκρατορική Εκκλησία της Ρωσίας» με παρεμβάσεις του τσαρικού ή του σοβιετικού κρατικού καθεστώτος οι οποίες και συνεχίζονται από μανιακή ψευδαίσθηση και νομίζουν ότι μπορούν να ανατρέψουν τις θεσμοθετημένες ευθύνες της ιερής πατριαρχικής Καθέδρας της Κων/πόλεως. Όμως αναδείχθηκε διαχρονικά η θεοστήρικτη «αριπρεπής» βακτηρία του Οικουμενικού θεσμού διά τριών (3) κανόνων τριών (3) Οικουμενικών Συνόδων. Αυτοί οι Ιεροί Κανόνες τεθέντες de facto δεν μεταβάλλονται από καταχθόνιες δολοπλοκίες, ούτε φαλκιδεύονται από κάλπικες δήθεν «συνοδικές» τοπικές αποφάσεις και από αυθαίρετες καθαιρέσεις και απειλές, ποταπές ύβρεις και ευτελέστατα επιχειρήματα αργυρόγνωμων συνεργατών που επαναλαμβάνουν οι εγχώριοι κεκράκτες των ιστότοπων. Οι κανονικές διατάξεις λειτουργούν τουλάχιστον επί δέκα και πέντε αιώνες μέσα στην κατ’ Ανατολάς Εκκλησία και σήμερα κανένας «γιγαντισμός» ή «εξαγορά» μπορεί να κατισχύσει της Συνειδήσεως της Εκκλησίας . Η Θεοφάνια της Αγίας Τριάδος «τον του κόσμου εχθρόν κατέβαλε» και η Μήτηρ Εκκλησία την πρέπουσαν διακονίαν προσήνεγκε δια του πατριάρχου Βαρθολομαίου. Ο μακάριος απόστολος των εθνών Παύλος μας επαναλαμβάνει ότι: «επεφάνη η χάρις του Θεού η σωτήριος πάσιν ανθρώποις» (Τιτ.β.11) και σήμερα στους καταδυναστευόμενους επί αιώνες αδελφούς της Ουκρανίας από εθνοφυλετικές βαττολογίες. Το Πνεύμα το Άγιον «δακτυλοδείκτησε», όπως θα έλεγε σήμερα ο ιερός Πρόκλος, το καθήκον της Μητρός Εκκλησίας.-
Αριστείδης Πανώτης
Βλ. Το «Εγκώμιον εις τα Άγια Θεοφάνια» στην Εγκυκλοπαίδεια φιλολογική του εξ Αθηνών Ιωάννου Πατούσα. Βενετία 1819 σ.236-259.